این یک نفس

ما انسان ها هر روز نفس می کشیم

خسته که می شویم

وقتی دنبال کاری می دویم

وقتی در جستجوی گمشده ای هستیم

وقتی صبح از خواب بیدار می شویم

وقتی می خوابیم

تنها علامت حیات و زندگی همین نَفَس است 

و علامتی است که ما در روزمره خود به آن توجه نداریم

اما در اسلام روی همین نفس ها هم حساب خاصی باز شده است

مثلا در ماه رمضان یکی از ائمه می فرمایند : نفس های شما در این ماه تسبیح خدا هست

نکته جالب اینجاست که بعضی نفس ها در طول سال ارزش خاصی پیدا می کنند

و آن نفس غمگین و اندوهناکی است که برای ظلم به مقربان درگاه خدا از دل برآید

 که در روایتی چنین آمده 

نفس المهموم لظلمنا تسبیح و همه لنا عبادة وکتمان سرنا جهاد فی سبیل الله

نفس اندوهگین در مظلومیت ما اهل بیت تسبیح خداوند است

و اهتمام برای بزرگداشت و بیان مظلومیت عبادت خدا

و نهان ساختن اسرار اهل بیت جهاد در راه خدا است

صحبت ما سر همین یک نفس اندوهگین است

قرار نیست حتما اشکی بریزی تا ثوابی ببری در این مقام

اگر عمق مظلومیت اهل بیت را با جان بفهمی و درک کنی اندازه فهم خود تو تسبیح خدا می کنی

حال در این ایام نفس غمگین ما در عزای امام حسین است و ظلمی که بر او و خاندان بزرگوارش روا داشتند

همین که بشنوی بخوانی و بدانی بر آن مولای انس و جان چه گذشت و آه از نهاد بر آوری

تو را نیز هم ناله با ملائکه در این ایام می شمارند و تو نیز همنوا با مظلومیت و آزادی می شوی

دو کتاب را اگر توانستید حتما بخوانید

یکی اش موبایلی هست

از یک نویسنده مسیحی به نام سلیمان کتانی

امام حسین در جامه ارغوانی

و دیگری کتاب مواعظ هست که در ادامه به معرفی آن می پردازیم

معرفی یک کتاب مواعظ نوشته مرحوم شیخ جعفر شوشتری

این کتاب مجموعه ی 14 سخنرانی مرحوم شیخ در نجف اشرف است. موضوع بیشتر این مجالس، تذکرات اخلاقی است که به ذکر مصیبت خاندان پیامبر درود خدا بر ایشان باد ختم می شود که با اغنای خطابی شیخ اثر و نفوذ عمیقی بر جان خواننده خواهد داشت- به امید خدا. در ذیل گزیده ای از متن کتاب تقدیم می گردد:
گزیده 1: "پیغمبر-صلی الله علیه و آله- در نصفه ی از شب، روی مبارک بر خاک می گذاشت، اینقدر گریه می کرد که زمین تر می شد. ام سلمه می گوید که: عمده دعای آن حضرت این بود: "الهی وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَدا". پیغمبر-صلی الله علیه و آله- چنین دعا می کند! بنده و شماها که از اول عمر تا روزی که برویم، یک طرفه العین از او –نفس- خلاص نشده ایم، کار ما چه قسم خواهد بود!؟ آن جناب دعا می کرد که: "خدایا مرا به او وامگذار" و تو هنوز یک طرفه العین از او خلاص نشده ای. جوانی تو را که از تو برد، نمی دانم پیری را از برایت می گذارد، یا آن را هم می برد! نه در فصل بهار ادا کردی، نه در خزان قضائی کردی! نه قربانی جوانی کردی، نه قربانی پیری! آیا گذاشته ای برای وقت احتضار!؟"
گزیده 2: "مثلا زیارت پیغمبر- صلی الله علیه و آله- مستحب است، و افضل هم هست؛ و هکذا زیارت حضرت امیر-علیه السلام- لکن زیارت سیدالشهدا –علیه السلام- خصوصیتی دارد در کیفیت زیارت که شریک ندارد؛ از چند بابت: یکی این است که در زیارت پیغمبر- صلی الله علیه و آله- می گوئی: " ْ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا نَبِیَّ اللَّه یا خاتم النبیین ..." و هکذا از صفات خودش که راجع به اسم و لقبند. اما ... سلام‏ بر سید الشهدا –علیه السلام- جور تازه دارد: سلام می کنی بر خود او جدا ... سلام می کنی بر سر بریده او جدا ... سلام می کنی بر سینه شکسته اش جدا ... سلام می کنی بر بدنش جدا ... سلام می کنی برمحاسن خون آلوده اش جدا... سلام بر بدن برهنه اش جدا ... سلام بر سر نیزه شده اش جدا... سلام بر خون او هم می کنی اقسام دارد: • سلام بر خونی که بر زمین ریخت. • سلام بر خونی که به بال کبوتر مالیده شد. • سلام بر خونی که ملک در شیشه کرد. • سلام بر خونی که بر صورت خواهرش مالیده شد. • سلام بر خونی که محاسنش از آن خضاب شد..."

شما هم اگر مطلب زیبایی دارید برای ما بفرستید

به آدرس [e-mail]