خود یا خدا مسئله این است

در پست قبلی یکی از دوستان پرسیده بودند
شما که میگی خود
پس این خود کیه یا چیه ؟
راستش تو این چند روز داشتم به همین مسئله فکر می کردم که خود چیه ؟
الان هم که دارم می نویسم دلم میگه ننویس اما نمی دونم یه نیرویی میگه همین چیزی که بلدی رو بگو
فقط بدونیم این تعریف شاید خیلی جاهاش برداشت شخصی باشه

راستش این خود خیلی راحتتر و آسونتر از این که فلاسفه یا . . . گفته اند میشه گفت : اون حقیقتی هست که شما نه می تونید بگویید نیست نه هم بگویید چیست یعنی وجودش برای شما محرزه ولی ماهیتش را نمی توانید بگویید یک جورایی این حقیقت را در وجودتون پیدا می کنید دقت کنید می یابید
نه می فهمید نه درک می کنید مسئله اصلی که در پست قبلی به آن اشاره شد اینه که آدمها این خوده رو با چیز های دیگه در زندگی شون اشتباه کردند
در عین حال میشه گفت این خود همون نفس هست و این نفس خیلی چموشه یعنی یک حالت نداره مدام در حال تغییر هست برای همین هم باید با علم و آگاهی
اون رو راهبری و راهنمایی کرد و در نهایت با عمل درست به سعادت دست یافت که این ترجمه ای بود از روایتی از معصومین
نفوس چموش است (النفس حرون ) و علم راهنمای آن است (و العلم قائد ) و عمل پیش برنده آن است (و العمل سائق)
در حقیقت این روایت برای همه زندگی ما یک خط مشی داده که هر چی خودم میگم درست نیست در هر زمینه و تخصصی باید به علم و دانش مراجعه کرد
سپس تصمیم گیری و در نهایت انجام کار
نکته ای رو در عنوان یادداشت اشاره کردم هم یک جورایی به این مطالبی که خدمتتون عرض کردم ربط داره

و اون اینه که آدمها در این دنیا کارهاشون رو

یا برای خدا انجام می دهند

یا برای خودشون

حالا اینجا خدا به من و شما اختیار داده که انتخاب کنیم

به خودمون بگیم کدوم رو انتخاب می کنیم

یک آیه خیلی قشنگ یادم اومد
براتون میگم
رجال لا تلهیهم تجارة و لا بیع عن ذکر الله و . . .
در بین همین مردم یک آدم هایی هستند مثل بقیه زندگی می کنند اما این ها یک مشخصه دارند و اون اینه که تجارت و پول در آوردن اونها رو از یاد خدا غافل نمی کنه اگه با این دیدگاهی که گفتم نگاه کنی میبینی این آدمها همیشه به یاد خدا هستن
اما یاد خدا چیه ؟
نمیدونم چرا یواش یواش طولانی میشه
یاد خدا در آیات و روایات معصومین که نگاه می کنی
چند چیز گفته شده
یکی نماز
دیگه گفتن ذکر خدا به زبان
و یکه دیگه که خیلی مهمه و زیاد گفته نشده یاد ائمه معصومین هست
خیلی مهمه
چون من و تو و همه شیعه ها رو اذیت می کنند و از این طرف سرگرم می کنند تا از یاد ائمه غافل بشیم

این در سراسر تاریخ شیعه بوده در یک روزگاری که خلفای جور می خواستند نام امیر المومنین محو بشه و دیگه شیعه اثری ازش نباشه
شیعه ها گفتند باید نام امیر المومنین را در زندگی هایمان جاری کنیم وقتی می خواستند از جایشان بلند شوند می گفتند یا علی
در هر حالتی نام امیر المومنین رو می گفتن تا فراموش نکنند شیعه بودنشان را

و اکنون که شیعیان لبنان ، عراق و در هر کجا که شیعه ای هست قصد دارند یا آنها را بکشند و یا آنها را سرگرم کنند
شاید بشود گفت کمترین کاری که من و شما میتونیم بکنیم اینه که
نام امام زمان را در زندگی هایمان جاری کنیم یعنی نام او را در زندگی جاری کنیم

یا مهدی یا مهدی یا مهدی

و اگر او نگاهی کند یک ذره ، کار خورشید می کند

نامش را در زندگی جاری کنیم
یادش را به ذهنمان پیوست کنیم
و از لطفش در کارهایمان کمک بگیریم
و شناختش را جزئی از زندگی کنیم

نمیدونم چرا حرفهایم این جوری شد از همه شما معذرت می خواهم